Ćwiczenia bierne
W ćwiczeniach biernych ruchy w stawach pacjenta wykonuje kinezyterapeuta — stąd nazwa: ćwiczenia bierne. Celem takiego ćwiczenia jest niedopuszczenie do wytworzenia się zrostów w stawie, przykurczów torebki stawowej, mięśni, ścięgien, zachowanie czucia głębokiego i pamięci ruchowej
Wskazania:
- porażenia i niedowłady mięśni zarówno wiotkie, jak i spastyczne,
- stan po długotrwałym unieruchomieniu kończyny,
- początkowy okres uruchamiania stawu po zabiegu operacyjnym,
- nadmierne napięcie mięśniowe – wywołane bólem lub unieruchomieniem,
- stany po chirurgicznych zabiegach rekonstrukcyjnych,
- choroby reumatoidalne,
- stan atrofii tkankowej,
- demineralizacja kości.
Przeciwwskazania:
- ostry stan zapalny stawu i tkanek okołostawowych, żył,
- znacznie podwyższona temperatura ciała.
- czynne procesy zapalne w obrębie aktywizowanych stawów,
- świeże blizny pooperacyjne lub inne rany.
Ćwiczenia czynne
Ćwiczenia czynne wymagają samodzielnej kontroli napięcia mięśniowego przez pacjenta, które będzie powodować ruch w stawie lub też świadome napięcie mięśni z intencją ruchu bez jego wykonania (ćwiczenia izometryczne). W wyniku ćwiczeń zwiększa się liczba kurczących się włókien mięśniowych, co z kolei zwiększa wydajność pracy pompy mięśniowej. Aktywna pompa mięśniowa zwiększa krążenie krwi, limfy i płynów tkankowych, przez co poprawia się odżywienie tkanek, a w przypadku odniesionego urazu przyspiesza gojenie uszkodzonych tkanek. Ćwiczenia czynne poprawiają koordynację nerwowo-mięśniową.
Przeciwwskazania:
- konieczność bezwzględnego unieruchomienia części ciała,
- silne dolegliwości bólowe,
- ostre stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych,
- pacjenci bezpośrednio po urazach lub operacjach,
- znaczny stopień niewydolności krążeniowej i oddechowej,
- zapalenie zakrzepowe żył i zagrożenie zatorami,
- niestabilny lub ciężki stan pacjenta.
Ćwiczenia w odciążeniu
Ćwiczenia czynne w odciążeniu polegają na samodzielnym wykonywaniu ruchu przez pacjenta w warunkach zmniejszenia lub zniesienia działania siły ciążenia na daną część ciała, w możliwie największym, bezbolesnym zakresie ruchu. Dla uzyskania odciążenia stosuje się systemy podwieszania bloczkowego (system materiałowych i skórzanych podwieszek, bloczki kierunkowe do linek, linki oraz uchwyty do linek).
Stosowanie ćwiczeń w odciążeniu powoduje:
- szybszy powrót funkcji do mięśnia, normalizacja napięcia mięśniowego
- zlikwidowanie nieutrwalonych ograniczeń ruchomości
- oddzielenie się od siebie powierzchni stawowych, co wywołuje efekt przeciwbólowy w przypadku zmian zwyrodnieniowych w stawach
Przeciwwskazania do ćwiczeń czynnych:
- konieczność bezwzględnego unieruchomienia części ciała,
- silne dolegliwości bólowe,
- ostre stany zapalne stawów i tkanek okołostawowych,
- pacjenci bezpośrednio po urazach lub operacjach,
- znaczny stopień niewydolności krążeniowej i oddechowej,
- zapalenie zakrzepowe żył i zagrożenie zatorami,
- niestabilny lub ciężki stan pacjenta.
Medyczny trening personalny
Kontrola ruchu nad stabilnością motoryczną (Performance Stability)
Trening który jest narzędziem pozwalającym dokładnie zdiagnozować deficyty ruchowe u sportowców dzięki serii testów stabilizacyjnych pozwala wprowadzić indywidualny program postępowania czy treningu dla każdego, Jest dedykowany również dla osób amatorsko uprawiających sport (bieganie , narciarstwo).
Kontrola ruchu (Kinectic Control)
Trening który opiera się na zrozumieniu ruchu i jego funkcji, wyjaśnia wpływ niekontrolowanego ruchu na symptomy, ból, czy powstawanie patologii. Ważnym elementem tego treningu jest stabilizacja centrum tułowia. Termin obecnie stosowany w odniesieniu do opisu ćwiczeń, których zasięg waha się od stabilnej aktywacji głębokich mięśni brzucha do dynamicznej pracy kończyn górnych w warunkach zaburzeń stabilności.
Kinesiotaping
Kinesiotaping nazywa się inaczej plastrowaniem dynamicznym, jest to metoda która używa hypoalergicznych plastrów miękkich lub sztywnych w terapii narządu ruchu. Taping to metoda która może być zastosowana w różnych sytuacjach patologicznych zarówno w stanie ostrym jaki i przewlekłym. Zastosowany plaster w odpowiedniej aplikacji maże przyspieszyć procesy lecznicze i powrót do funkcjonowania.
Wskazania:
- Bóle kręgosłupa różnego pochodzenia
- Bóle kolan
- Dolegliwości bólowe barku
- Dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa
- Porażenia nerwów
- Leczenie stawów
- Dyskopatie
- Niedowłady kończyn
- Zapalenia pochewek ścięgnistych
- Bolesność okolic przyczepów
- Stan po skręceniach i zwichnięcia stawów
- Obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł
- Paluch koślawy
- Usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach
- Podniesienie sprawności i wydolności a także profilaktyka kontuzji sportowych
- Korekcja wad postawy
- Blizny, krwiak
- Wskazania do drenażu limfatycznego (w przypadku określonych schorzeń po urazach lub w okresie ciąży)
- Poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)
Przeciwwskazania:
- alergie skórne
- przerwanie ciągłości skóry
- stosowanie maści, żeli